اثر زمان محلول پاشی کود سولوپتاس و تراکم های کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود دیم

به‎منظور بررسی اثر زمان محلول پاشی کود سولوپتاس بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود دیم در تراکم های مختلف گیاهی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان سبزوار در سال زراعی 92-1391 انجام شد. عامل های مورد بررسی، زمان محلول پاشی در چهار سطح شامل عدم محلول پاشی (شاهد)، محلول پاشی در مرحله رویشی، محلول پاشی در مرحله زایشی و محلول پاشی در مرحله رویشی + زایشی و تراکم گیاهی در سه سطح شامل 10، 20 و 30 بوته در مترمربع بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که محلول پاشی سولوپتاس در مرحله رویشی + زایشی بالاترین ارتفاع بوته (75/28 سانتی متر)، تعداد شاخه جانبی (33/8 عدد در بوته)، تعداد غلاف در بوته (71/20)، عملکرد زیستی (4/994 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد اقتصادی (5/448 کیلوگرم در هکتار) را موجب شد که اختلاف آماری معنی داری با سایر زمان های محلول پاشی داشت. با افزایش تراکم گیاهی از 10 به 30 بوته در مترمربع، ارتفاع بوته 12/5 درصد افزایش، تعداد شاخه جانبی 55/16 درصد کاهش و تعداد غلاف در بوته 06/32 درصد کاهش پیدا کرد. در مجموع، نتایج نشان داد که در شرایط دیم، محلول پاشی سولوپتاس در مرحله رویشی + زایشی با تراکم 20 بوته در مترمربع بالاترین عملکرد اقتصادی (480 کیلوگرم در هکتار) را حاصل کرد.